levensverhalen
ik was onzeker
Van jongs af aan leed ik jarenlang aan een minderwaardigheidscomplex. Maar in de JvO ontving ik tips waarmee ik mezelf, stap voor stap, heb leren waarderen.
NIEUWE KANSEN
In de JvO ontving ik de kans om mijn talenten te ontwikkelen. Ik leerde durven om nieuwe dingen te proberen. Hier kreeg ik een platform waar ik mijn talenten kon laten zien.
ik was heel onzeker
Op jonge leeftijd begon ik met mijn ouders naar de kerk te gaan. Al gauw maakte ik deel uit van de JvO. Daar leerde ik andere jongeren kennen en vanwege de blijdschap en gezelligheid die er was, voelde ik me al gauw thuis. Maar mijn thuissituatie was een ander verhaal. Onze financieel leven was niet stabiel en toentertijd hadden we geen eigen huis. Thuis was er vaak sprake van ruzie. Zodoende groeide ik op met onzekerheid en angst om fouten te maken. Ik wilde perfect gevonden worden door anderen, maar hoe ouder ik werd, hoe onzekerder ik werd.
Tijdens deze moeilijke periode van mijn jeugd, was de JvO een grote steun. Het was niet alleen maar lol maken en lachen, ik kreeg boodschappen van geloof mee die mij als persoon hebben veranderd. Ik leerde hoe ik anders kon handelen om andere resultaten in mijn leven te behalen en door te luisteren naar de adviezen, heb ik mijn diploma kunnen behalen en een vervolgopleiding kunnen doen.
De onzekerheid heeft nu geen controle meer over mij en ik voel me niet minder dan anderen. We hebben ons eigen huis, waar er vrede, liefde en respect is. Nu kan ik zeggen dat ik blij ben met mezelf en mijn leven.”
ik voelde me eenzaam
Toen mijn familie en ik naar Nederland kwamen was mijn leven nog wel oké. Maar naarmate ik ouder werd begon ik veel slechte dingen te zien en te horen. Ondanks dat thuis alles goed ging, begon ik me erg depressief en eenzaam te voelen.
Ik had veel vrienden, maar doordat ik zag wat het leven hun bracht en dat sommige ook hun leven verloren, werd ik erg angstig voor het leven. Door de depressie voelde het alsof ik niet goed met mensen kon praten, ik had moeite met het uiten van wie ik als persoon was.
Ik begon naar de JvO te gaan en daar leerde ik hoe ik dit alles stap voor stap kon overwinnen. Nu ben ik een jongeman die werkelijk geniet van het leven. Ik kamp niet meer met depressie en loop niet meer rond met de angst voor de dood. Ik ben werkelijk vrij en ontving de vrede in mij. Dit geeft mij de kracht om elke dag met een positieve kijk naar mijn leven kan kijken.
IK VERLOOR MIJN BROER
Voordat ik de JvO leerde kennen had ik geen goede band met mijn familie. Er was veel onrust nadat ik mijn broer verloor. Hier leerde ik hoe ermee om te gaan en vond weer de kracht in mezelf om naar voren te gaan.
De JvO is mijn familie
De JvO leert mij hoe mezelf beter te kennen. Ik leerde hier hoe ik achter mijn dromen en doelen aan moest gaan. Ook vond ik hulp voor mijn innerlijke conflicten, die ik vandaag de dag niet meer heb. De JvO is mijn familie.
ik overwon mijn depressie
Ondanks dat ik het graag wilde, had ik nauwelijks een band met mijn moeder. Ik had
veel angstaanvallen, voelde me alleen, depressief en onbegrepen. Uit wanhoop begon ik troost te zoeken in alcohol. Wat met weinig begon werd al gauw meer en niemand had door dat dit een probleem begon te worden.
Ik had geen interesse meer in school, alles leek van kwaad naar erger te gaan, ik had geen ambities meer. Beetje bij beetje begon ik ook zelfmoordgedachten te krijgen en het kwam zover dat ik ook zelfmoordpogingen heb ondernomen
In de JVO ontving ik steun, begrip en bemoediging, ik leerde begrijpen dat ik sterk ben en mijn situatie wél kon veranderen. De band met mijn moeder is compleet anders, ik ben niet meer afhankelijk van de alcohol en heb mijn diploma behaald.
Foute keuzes
Voordat ik de JvO leerde kennen, was ik iemand die erg emotioneel was en een erg kort lontje had. Ook had ik soms last van stemmingswisselingen, waardoor ik zomaar verdrietig werd en zonder reden begon te huilen. Als gevolg van alle opgestapelde gevoelens handelde ik vaak uit emoties. Daarnaast was ik iemand die er, als ik iets te horen kreeg dat ik niet leuk vond, meteen fel tegenin kon gaan en die persoon met mijn woorden kon kwetsen. In plaats van eerst ergens rustig over na te denken, reageerde ik meteen. Met het gevolg dat de dingen niet uitpakten zoals ik het wilde.
In de JvO heb ik geleerd om naar mijn verstand te luisteren. Ik heb begrepen dat ons verstand consequenter is en onze emotie alleen iets van het moment is. Nu ben ik veel minder emotioneel en kan ik beter omgaan met opmerkingen of slecht nieuws. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar ik heb de zekerheid dat ik goed onderweg ben.”
